چرا از امام زمان علیه السلام غافلیم

بسم الله الرحمن الرحیم

 

از آن جا که غفلت از امام زمان منشأ در غفلت از یاد خدا دارد، و هر دو به یک مطلب بر میگردد، باید گفت:در یک کلام علت اصلى اینکه انسانها بدون ترس و واهمه زندگى مى کنند، غفلت آنها از مبدا و معاد خودشان است. به تعبیر دیگر دورى از یاد خدا و غفلت و ادبار قلب علت اصلى بى خیالى و راحتى انسان در زندگى دنیوى است.
گفتنى است قلب انسان گاه اقبال به خدا و معنویات دارد و گاه پشت مى کند. چنان که در نهج البلاغه از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده:» ان للقلوب شهوه واقبالا وادبارا (1)

امام زمان ویاد مادرگرامی اش حضرت زهراسلام الله علیها

بسم الله الرحمن الرحیم

« اللهم صل علی فاطمه وابیها وبعلها وبنیها والسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک »

حضرت ولی عصر- عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف- در طول عمرش بیش از سایر ائمه مظلومیت مادر را یاد می‏کند و روزی که ظهور می‏کند، به مدینه می‏آید و ناله‏ها و استغاثه‏های فاطمه علیهاالسلام را متذکر می‏گردد و می‏گوید: ای مادر! امروز از قاتلانت انتقام می‏گیرم و آنان را به سزای اعمالشان می‏رسانم. آنگاه به سراغ قبر قاتلان او آید و با اذن خدا آن دو را زنده می‏کند و سوال کند: به چه جرمی مادرم را مصدوم و مجروح کردید؟ بچه‏اش را کشتید؟ خانه‏اش را مورد تهاجم قرار دادید؟ سپس با شمشیری که در دست دارد آنان را به قتل می‏رساند و جسدشان را به آتش می‏کشد و خاکسترشان را بر باد می‏دهد... [1] .