ما ایستاده ایم
بسم الله الرحمن الرحیم 
شناخت دشمن و روش برخورد با او در فرصت مناسب برای هر مبارز در عرصه جهادهای نظامی، فرهنگی و اقتصادی اهمیت ویژه ای دارد. جنگ و مبارزه ای که الان نظام جمهوری اسلامی با آن در این عرصه ها با آن مواجه است. سربازان و مبارزان در این عرصه جوانان خداجو و مخلصی هستند همانند همان هایی که هشت سال پای دفاع از خاکمان یک لحظه از پای ننشستند. امیرالمومنین علیه السلام در عرصه شناخت دشمن و روش برخورد با او و تاثیر یاران و همراهان در خطبه ششم این طور بیان می دارند:
هشدار به رهبران مذهبى
«هنگامى که از امام علی علیه السلام خواستند که طلحه و زبیر را تعقیب نکند و با آنان نجنگد چنین فرمود»:
به خدا سوگند من همچون کفتار نیستم که با ضربات آرام و ملایم بر در لانه اش به خواب رود، و ناگهان دستگیرش سازند،
نه، (من کاملا مراقب مخالفان هستم) و با شمشیر برنده علاقه مندان به حق، کار آنان را که به حق پشت کرده اند خواهم ساخت و با دستیارى فرمانبرداران مطیع، عاصیان و تردیدکنندگان در حق را براى همیشه کنار خواهم زد من این کار را تا واپسین روز عمرم ادامه خواهم داد،
به خدا سوگند از هنگام مرگ پیغمبر (ص) تا هم اکنون از حق خویشتن محروم مانده ام، و دیگران را به ناحق بر من مقدم داشته اند.[1]
شرح بخشی از متن (به خدا سوگند من همچون کفتار نیستم)
در این کلام، امام (ع) پیشنهاد به تأخیر انداختن جنگ با طلحه و زبیر را با یک مفهوم تشبیهى رد میکند، با این توضیح که اگر جنگ را به تأخیر اندازد موجب آمادگى بیشتر دشمن مىشود و در این صورت مانند کفتارى خواهد بود که مدت حیله صیاد همچنان آرام بماند و بخوابد.
سپس امام (ع) سوگند یاد مىکند که چنین نخواهد بود. یعنى بر فراوانى ستم و سرکشى آرام نخواهد گرفت و در طول زندگیش همواره از حق دفاع خواهد کرد و سپس آنچه را صحیح مى داند یعنى مقاومت و قتال با کسانى که با وى سرکشى مىکنند به وسیله کسانى که از او اطاعت مىکنند، اضافه کرده و مىفرماید: من به وسیله طرفداران حق، پشت کنندگان به حق و به وسیله حرف شنوان مطیع، سرکشان شکّاک را تنبیه خواهم کرد.[2]
سیّد محمّد جعاوله
