لگدمال سمِ فتنه ها
بسم
الله الرحمن الرحیم
پیامبر صلی الله علیه و آله را زمانى فرستاد که مردم در درون فتنه ها قرار داشتند، رشته هاى مذهب گسسته و ارکان ایمان و یقین متزلزل شده، راههاى اساسى براى شناخت حق مختلف، و امور مردم پراکنده و متشتت، راه فرار از فتنه ها باریک، مرجع و پناهگاه ناپیدا، هدایت فراموش شده، و گمراهى و نابینائى همه را فرا گرفته بود، خداى رحمان معصیت مى شد، و شیطان یارى مى گردید، ایمان بدون یاور مانده، ارکان آن فرو ریخته و نشانه هایش دگرگون شده، راههاى آن ویران و جاده هاى آن کهنه و فرسوده گشته بود.
شیطان را اطاعت مى کردند، و به راههاى او مى رفتند، و در آبخورگاه او وارد مى شدند به وسیله مردم نشانه هاى شیطان آشکار شده و پرچم او برافراشته گردیده، فتنه ها با پاى خویش آنان را لگدمال نموده، و با سم هاى خود آنان را له کرده بود، فتنه بر روى پاى خود ایستاده و آنها در آن متحیر و سرگردان، بى خبر، فریب خورده، در کنار بهترین خانه (کعبه) و بدترین همسایگان (بت پرستان) قرار داشتند، خوابشان بیدارى، و سرمه چشم هایشان اشک بود در سرزمینى که دانشمندش به حکم اجبار لب فرو بسته، و جاهلش گرامى بود[1]
جاهلیت مدرن دست کمی از آن عصر ندارد بلکه در بعضی جهات فریبنده تر و لغزان تر. شبهات آخرالزمان و غیبت حجت خدا علیه السلام، کار را برای اهل ایمان سخت تر کرده است. آیا ممکن است کسی از این مشکلات نجات پیدا کند؟
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: به زودى شبه هاى به شما مىرسد و در آن بىنشانه هویدا و امام هدایت بمانید و کسى از آن شبهه نجات نمى یابد مگر آنکه دعاى غریق را بخواند، گفتم: دعاى غریق چگونه است؟ فرمود: مىگویى:
«یا اللَّه یا رحمان یا رحیم یا مقلّب القلوب ثبّت قلبی على دینک»
، و من هم گفتم:
«یا اللَّه یا رحمان یا رحیم یا مقلّب القلوب و الأبصار ثبّت قلبی على دینک»
، امام فرمود: خداى تعالى مقلّب القلوب و الأبصار است و لیکن همچنان که من گفتم بگو:
«یا مقلّب القلوب ثبّت قلبی على دینک»[2]
[1]ترجمه گویا وشرح فشرده اى برنهج البلاغه آیت الله مکارم، ج 1، صفحه ى63
سه میم
