ماه محرم ماه اشک
بسم الله الرحمن الرحیم
یا صاحب الزمان آجرک الله فی مصیبه جدک
خدایا آتش عشقم را سرد مکن
قال رسول الله صلی الله علیه و آله: ان
لقتل الحسین (ع) حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا.
پیامبراکرم صلی الله علیه
و آله فرمود: براى شهادت حسین علیه السلام حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که
هرگز سرد و خاموش نمىشود. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص556)
رفتار ما در ماه محرم کاش این گونه باشد
قال الرضا علیه السلام: کان ابى اذا دخل
شهر المحرم لا یرى ضاحکا و کانت الکابة تغلب علیه حتى یمضى منه عشرة ایام، فاذا کان
الیوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته و حزنه و بکائه...
امام رضا علیه السلام
فرمود: هر گاه ماه محرم فرا مىرسید، پدرم موسى بن جعفر دیگر خندان دیده نمىشد و
غم و افسردگى بر او غلبه مىیافت تا آن که ده روز از محرم مىگذشت، روز دهم محرم که
مىشد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود. (امالى صدوق، ص 111)
وقف سرمایه ای جاودانه
قال الصادق علیه السلام قال لى ابى: یا
جعفر! اوقف لى من منالى کذا و کذا النوادب تندبنى عشر سنین بمنى ایام منى.
امام
صادق علیه السلام مىفرماید: پدرم امام باقرعلیه السلام به من فرمود: اى جعفر! از
مال خودم فلان مقدار وقف نوحهخوانان کن که به مدت ده سال در «منا» در ایام حج، بر
من نوحهخوانى و سوگوارى کنند. (بحارالانوار، ج 46، ص220)
پیروان در شادی و غم هم پیرو هستند
قال على علیه السلام: ان الله...اختار لنا
شیعة ینصروننا و یفرحون بفرحنا و یحزنون لحزننا.
امام على علیه السلام فرمود:
خداوند براى ما، شیعیان و پیروانى برگزیده است که ما را یارى مىکنند، با خوشحالى
ما خوشحال مىشوند و در اندوه و غم ما، محزون مىگردند. (غررالحکم،ج 1، ص235)
یاد امام با اشک بر او
قال الحسین (ع): انا قتیل العبرة لا یذکرنى
مؤمن الا بکى.
حسین بن على علیه السلام فرمود: من کشته اشکم. هیچ مؤمنى مرا یاد
نمىکند مگر آن که ـ به خاطر مصیبتهایمـ گریه مىکند. (بحارالانوار، ج 44،
ص279)
خانه های خودمان را کربلا کنیم
قال
الباقر علیه السلام: ثم لیندب الحسین و یبکیه و یأمر من فى داره بالبکاء علیه و
یقیم فى داره مصیبته باظهار الجزع علیه و یتلاقون بالبکاء بعضهم بعضا فى البیوت و
لیعز بعضهم بعضا بمصاب الحسین علیه السلام
امام باقرعلیه السلام نسبت به کسانى که در روز عاشورا نمىتوانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستور عزادارى دادند و فرمودند: بر حسین علیه السلام ندبه و عزادارى و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانهاش با اظهار گریه و ناله بر حسین (ع)، مراسم عزادارى بر پا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویى در سوگ حسین علیه السلام در خانههایشان ملاقات کنند. (کامل الزیارات، ص175)
چرا عاشورا غوغا بپاست؟
قال الرضا (ع): من کان یوم عاشورا یوم
مصیبته و حزنه و بکائه جعل الله عزوجل یوم القیامة یوم فرحه و سروره.
امام رضا
(ع) فرمود: هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریهاش باشد، خداوند روز قیامت
را براى او روز شادى و سرور قرار مىدهد. (بحارالانوار، ج 44، ص284)