بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از دردهایی که همیشه جوامع اسلامی را آزار می دهد، بحث نفاق و دورویی و مزورانه زندگی کردن عده ای است که تکلیفشان را مشخص نکردند که کدام طرفی هستند با علی هستند یا با معاویه. روزی از خوبی های علی علیه السلام می گویند و روز دیگر در لشکر معاویه ها در صف گرفتن جیره و مواجب خود.
همین مدل انسان ها هستند که کمر اسلام را می شکنند هر چند ادعایشان گوش فلک را کر می کند که ما در اسلام و انقلاب و ... از همه بیشتر زحمت کشیده ایم.
این که چه عواملی باعث می شود عده ای این طور زندگی کنند خیلی مفصل است ولی از باب نمونه می توان این طور گفت: وقتی جامعه را به سمت حزب ها و جناح ها سوق می دهند و هر کسی را در صفی در مقابل هم قرار می دهند و از آن طرف در انتخاب مدیرها و ... ملاک را شایسته سالاری قرار نمی دهند و اشخاصی را که از حزب آنها باشد یا حداقل با آنها مخالفتی نداشته باشد را بر می گزینند، در این صورت عده ای اصلا خوش ندارند که موقعیت های شغلی و اجتماعی و .. خود را بخاطر این جور مسائل از دست بدهند ولو اینکه با این منافقانه زیستن و عمل کردن قرار باشد اصول و ارزش های اعتقادی و دینی خودشان را زیر پا بگذارند.
می گوید به من چه ربطی دارد که الان حق با کیست؟ من پست و موقعیت و شغل و حقوقم را از دست ندهم هر کسی بر حق است باشد به من ربطی ندارد. این یک علت از علل نفاق در جامعه است. دلسوزی فرهنگی می گفت از دوستانم که در یکی از پست های دولتی و مهم بود را بخاطر این که مواضع صریح داشت و زیر بار زور و جناح بازی مسئولین وقت نرفت موقعیتش در حد یک کارمند ساده نزول پیدا کرد. چون منافقانه عمل نکرد مزدش را هم گرفت ولی خدا و آخرت و قیامتی هم هست !
و چقدر زیبا رسول زیبایی ها درباره منشاء نفاق فرمودند: : حُبُّ المالِ والشَّرَفِ یَنْبُا نِالنِّفاقَ فِی القَلْبِ کَما یَنْبُتُ الماءُ البَقْلَ؛ نبی اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم می فرماید: حبّ مال و حب برتری، نفاق می رویانند همچنان که آب گیاه را می رویاند.
همین مدل زیستن است که پشت سر امام معصوم و رهبر و ولی فقیه را خالی می کند و خداوند متعال از این گناه نابخشودنی چطور بگذرد و چگونه آلودگان به نفاق را امتحان خواهد کرد؟ الله اعلم.
خدا عاقبت همه ما رو ختم به خیر بفرماید.
