گوش کر، قلب مطمئن

بسم الله الرحمن الرحیم

این خطبه بعد از فتح بصره(36هجری) و کشته شدن طلحه و زبیر ایراد شد، طلحه و زبیری که آغازی خوب و آخری بد داشتند. شیطان در کمین است. همه کسانی که معشوقه ای چون محبت و ولایت اهل بیت علیهم السلام دارند باید خطرِ، در کمین بودن شیطان را، جدی بگیرند. حضرت برای بیداری ما این چنین فرمودند:

(اى مردم بصره) از تاریکی هاى جهالت و گمراهى بوسیله ما هدایت شدید، و به کمک ما به اوج ترقى رسیدید

صبح سعادت شما در پرتو شعاع وجود ما درخشیدن گرفت،

کر باد گوشى که نداى بلند پند و اندرز را درک نکند مسلما گوشى که با صیحه نادانى و جنایت کر شده است آهنگ ملایم (حق) را نشنود،

مطمئن باد قلبى که از خوف خدا جدائى نپذیرد،

من همواره منتظر عواقب مکر و خدعه شما بودم، و نشانه‏ هاى فریب خوردگان را در شما مشاهده میکردم.

تنها بخاطر استتار شما در پرده دین بود که من از شما چشم پوشیدم، اما صفاى دل، مرا از درون شما آگاهى مى‏داد.

آن هنگام که در جاده‏ هاى ضلالت سرگردان بودید، راهنما و دلیلى نمی یافتید، شما را به جاده‏ هاى حق رهبرى کردم، تشنه رهبر بودید و او را نمى ‏یافتید، من شما را به سرچشمه حقیقى رهنمون شدم.

امروز مهر سکوت را مى ‏شکنم سخنانى ایراد میکنم که در عین فشردگى و اجمال هزاران زبان گویا داشته باشد،

دور باد رأیى که از دستوراتم تخلف کند، من از زمانى که حق را یافته‏ ام در آن تردید نکرده ‏ام

(و اگر مدتى کناره گرفتم نه از این جهت بود که در حقانیت خود تردید کنم و یا ترسیده باشم، ترس من همچون ترس موسى بود) موسى بر خود نترسید، ترسش از این بود که (در غوغاى ساحران) جاهلان پیروز گردند، و مردم را به گمراهى بکشانند

امروز ما بر سر دو راهى حق و باطل قرار گرفته‏ ایم

(آنکه حق را یافته مطمئن است هرگز تردید نمى‏ کند، همان طور که) اگر آب همراه کسى باشد تشنه نگردد (و تشنگی هاى کاذب که معمولا بهنگام وحشت از فقدان آب بر انسان مستولى می‏شود، بر او چیره نگردد).*

---

 * خطبه چهارم؛ ترجمه ‏گویا وشرح‏ فشرده‏ اى‏ برنهج ‏البلاغه، آیت الله مکارم ج 1، صفحه‏ ى 73

یا علی مظلوم